Gwisgodd gwŷr y llys amdanynt, ac aethant i lawr i gyfarfod â'r llongau. Pan ddaeth y llongau'n ddigon agos iddynt eu gweled yn iawn synnodd pawb at eu harddwch. Ni welsant cyn hardded llongau erioed, a chwyfiai baneri teg o bali yn hyfryd yn y gwynt. Math ar sidan yw pali, a rhaid eu bod yn hardd a chyfoethog i fedru fforddio baneri o sidan. Dyna un o'r llongau, fel y nesent i dir, yn rhagflaenu'r lleill, a gwelai'r gwŷr ar y lan godi tarian o'r llong yn uwch na'i bwrdd,—a swch neu flaen y darian i fyny. Dal blaen tarian i fyny oedd yr arwydd arferol o dangnefedd a chyfeillgarwch. Yna neshaodd y gwŷr ar y lan atynt nes clywed ohonynt hwy yn ymddiddan. Bwriwyd cychod o'r llong, ac yn y cychod neshau tua'r tir, a chyfarch gwell i Fendigaid Fran y brenin. A chlywai'r brenin hwy o'r lle yr oedd ar Garreg Harlech uwch ben y môr.
