MAB Y GARNEDD.
YSGAFN oedd cwsg mab y Garnedd
Yn nhre Bangor Deiniol un nos,
A'r gwersi yng Ngholeg y Gogledd
Yn drymach na'r hwyr ar y rhos;
Ystyriodd galedi'r amseroedd,
Ac aberth ei fam er ei fwyn;
Gorweddai ei dad er's blynyddoedd
Ym mynwent oedrannus Ty'nllwyn.
Goleuodd ei lamp ac ymdrwsiodd,
Wynebodd ei wersi fel cawr;
Ar ol eu gorchfygu mwynhaodd
Ogoniant cyfunol dwy wawr;
Swn traed gyda'r dydd ar y palmant
Erglywodd, symudodd y llen;
Canfyddodd ei gyfoed mewn nwyfiant
Yn dilyn Draig Goch Gwalia Wen.
Petrusodd rhwng muriau'r ystafell,
Edrychodd i'r nenfwd a'r llawr;
Cyfleodd bob llyfr ar ei astell
A'i wyneb yn wynnach na'r wawr;
Cyfeiriodd air brysiog i'r Garnedd
Tra crynnai ei anadl a'i law;
Ffarweliodd â Choleg y Gogledd,
A'i drem i'r Cyfandir poeth, draw.
Mae'r stafell yn wag er ys misoedd,
A chalon mam weddw yn llawn;
Cynefin a'i hymbil fu'r nefoedd
Hwyr, bore, ganolddydd a nawn;
Darllennais yn "Rhestr Anrhydedd,"
A chronicl alaethus y gad,
Ddod beddrod i ran mab y Garnedd
Atebodd i alwad ei wlad.
