Bydd yn syn gennych glywed, ond gwir yw y gair,
Fod pobl yn awr yn cael Prisiau y Ffair
O Lundain a Pharis, heb lythyr na dim,
Heb son am bellebyr sy'n gymaint mwy chwim;
A chwmni fin nos, o'u gofalon yn rhydd,
Yn eistedd i wrando Cyngherddau Caerdydd
Yn eithaf y gogledd fel yma;—wrth son,
Dacw long drwy yr awyr ym mynd am Sir Fon
Heb ddŵr odditani, na hwyliau ar daen;
Ni chlywsoch, mae'n siwr, am y fath beth o'r blaen.
Bydd y glas uwch ein pennau mor boblog cyn hir
A'r ddaear o danom; terfynnau pob Sir
A dderfydd am danynt yn llwyr yn y man
Heb Ogledd na De, heb na Chapel na Llan
I rannu'r boblogaeth; mae'r deyrnas, fy ffrynd,
Yn myned ar gynnydd, a ninnau yn mynd
I ganlyn yr oes sydd a'i chamre mor fras
A'r seren wib welwch yn croesi y glas."
Rhy brin yw fy hamdden i son wrthych chwi
Am longau, o bellter pegynnau y lli,
Yn siarad a'i gilydd dros ymchwydd y don,
Mewn drycin a hindda, yn lleddf ac yn llon;
Mae popeth yn edrych ymlaen fy hen ffrynd,
A'r deyrnas ar gynnydd; mae'n rhaid i mi fynd
Cyn cyffwrdd ond ymyl gwisg cyfnod sy'n llawn
O bob rhyfeddodau, na roddwyd y ddawn
I mi i'w darlunio." Siaradodd yr henwr
A chrinddail yr Hydref o dano yn bentwr;—
"Gwrandewais yn daer ar eich stori lefn;
A cheisiais ar dryblith fy meddwl wneud trefn;
Ond cyn ymwahanu, chwychwi dros y ddôl,
A minnau i fro y cysgodau yn ol;—
Cydnabod y cynnydd ddymunaf yn rhwydd,
Ac edrych yn llawen ar fesur eich llwydd;
Ond a fedrwch chwi ddweud wrth gythryblus fron,
Faint o Deyrnas Dduw sy'n y deyrnas hon?
