.
O garchar a barn Efe a gymerwyd,
O dir y rhai byw ei einioes a dorrwyd.
Ferch Seion, paham na chwareui dy donau?
Fe aeth dy Waredwr yn angau i angau,
Y cwpan a yfodd, er chwerwed y gwaddod,
Yn lle pechaduriaid fe aeth dan y ddyrnod.
Hosanna! Hosanna! y frwydr a enillwyd,
Marwolaeth ac Uffern a hollol orchfygwyd.
Boed clodydd i'r Iesu! ei lafur ddibenwyd,
Y goncwest a gafodd,-" Gorffennwyd!"-Gorffennwyd!
|
(Medi 5, 1841, ei enedigol ddydd, yn 21 oed).
MOR fyrion dyddiau bore f'oes, gwag a siomedig fuont hwy:
Fel cwmwl diflanasant oll, ac yn fy meddiant nid ynt mwy.
"Fel doe" i mi yw dyddiau'm hoes o fewn yr anial llawn o gur;
Doe y dechreuais broń blas y byd a'i gwpaneidiau sur.
Doe 'r oeddwn i yn sugno'r fron, yn faban bach, heb deimlo nam;
Doe y chwareuwn, gyda nwyf, o amgylch gliniau 'nhad a 'mam.
Doe y cydgerddwn gyda'm brawd, ar hyd y dawel werddlas ddol;
Doe rhodiwn drwy'r coedwigoedd glwys, a'u deiliog lwyni'n mlaen ac ol.
Doe rhodiwn gyda llawer un sydd heddyw yn y distaw fedd;
Doe teimlwn bwysau gofid cudd o'm mynwes yn cilgwthio hedd.
Doe mi a bechais lawer iawn yn erbyn deddfau Iesu Grist;
Doe mi ofidiais Ysbryd Duw, gan wneud "Colomen" Nefyn drist.
|
