Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Bywyd Ieuan Gwynedd Ganddo Ef Ei Hun.djvu/46

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

IV. JOHN JONES, MARTON.

Fy hoff athraw, fu farw, Tach. 30, 1840, yn 42 mlwydd oed.

O! FY athraw hawddgar, siriol, 'mha le caf dy drigía di?
Ofer 'rwyf yn chwilio am danat, methu'th ganfod yr wyf fi:
Wrth y ddesc ni'th welaf mwyach, lle y buost lawer awr;
Llwyr oferedd im' dy geisio mwy yn unlle ar y llawr.

Na, cyn rhoddi'r ymchwil heibio, mi af eto at y ddor,
Lle y'th glywais gynt yn fynych yn ymbilio á dy iôr;
Ust! feallai dy fod yna, mewn cyfrinach gyda'th Dduw;
Ah ! distawrwydd sy'n teyrnasu, yna f'athraw hoff nid yw.

Cerddaf eilwaith i'r Addoldy, man a garai gynt yn fawr;
Yno, f'allai, mae yn dadleu dros Dywysog Ne a llawr;
Cynnyg mae, yn enw Iesu, fywyd byth i farwol ddyn,
Neu, yn annog yr afradlon i ddychwelyd "ato'i hun."

Trof, à chalon brudd, hiraethlon, tua'r gladdfa draw yn awr;
Wele fedd, a lawrwyf gwyrddion arno'n wylo dagrau'r wawr;
O! ai tybed fod fy athraw yma yn yr oergell brudd?
"Ydyw, yma mae yn huno," ebe meinlais distaw, cudd.

O! fy athraw, gad im' glywed peth o hanes Byd y Mawl—
Peth o hanes rhyfeddodau disglaer fryniau Gwlad y Gwawl;
Gynt dywedaist lawer wrthyf am hyfrydwch pur y Ne';
Llawer mwy im' d'wedi heddy w, gan dy fod o fewn i'r lle.

"Nid cyfreithlawn i farwolion yw ymholi am wlad y Ne',
Ond parhau i ddyfal chwilio am y llwybr cul i'r lle;
Mae peroriaeth ein telynau yn rhy beraidd iddynt hwy;
Rhyfeddodau anrhaethadwy welir yma fwy na mwy.

"Moroedd dyfnion, amhlymiadwy ydyw'r cyfan yma i'r byd;
Pethau hollol anirnadwy yw'r gwrthddrychau yma i gyd;
Gwlad hyfrydwch anherfynol, gwlad ddi-bechod, gwlad ddi-boen,
Ydyw'r wlad wyf heddyw ynddi, gwlad gogoniant Duw a'r Oen:—