Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/130

A'i law gwna anial—leoedd yn Eden
I deulu angen y byd a'i lengoedd.

Enill ei fara wna y llafurwr—
Drwy chwys ei wyneb—ymdrechus hoenwr,—
Ar wlaw a hinon, yn wrol lonwr
A ddilyn ei waith fel ffyddlawn weithiwr;
Yn nydd ei allu'n ddiwylliwr—llawn sêl—
I hwn nid oerfel na gwres sy'n darfwr.

A i'r maes yn rymuswr—yno 'i ôl
A wna fel arloeswr;
Ag yni gwych gwna y gwr
Wrhydri fel aradrwr.

I'r ddaear, yn wir ddiwyd,—bwria had
Yn ddi—brin ail—gyfyd
Yn doraeth helaeth o ŷd—
Wir rawn, yn mhen ryw enyd.

Yn fawr ei hoen, pan fo'r wawr
Yn y dwyrain fyd eurwawr
Yn agor dôr i Gawr dydd—
Eilun mawl—lon ymwelydd;
O'i fwthyn gwelaf weithiwr
Yn myn'd i'w daith—hywaith wr.
Yr hedydd ar ei aden
Byncia fawl nwyfawl drwy'r nen,
I'w hir hynt y gweithiwr â
Yn llawn awch llawenycha;
I'w fyw ireiddaf ruddiau
Rhed hoen gwir i donog wau.

Wedi 'i ddiwrnod, ei ddewrnerth
Ddiflana—gwanha ei nerth,
A dynesiad ei noswyl
Iddo a fydd ddedwydd ŵyl.