Ei hwiangerdd yno gan—hoffus ferch,
Uwch gorphwysfa'r bychan;
A mynwes dwym ei hanian,
Gwylia hi ei mebyn glân.
Yn siriol dysga i siarad—ei barabl
Sy'n beraidd i'w theimlad;
Geiriau ei fin, hygar, fad,
Chwery ar danau 'i chariad.
A'i hanian hi—uniawn naws,
Dysga adnod sy' gydnaws
I'w phlentyn dillyn a del,
Di-ing o lendid angel.
Iddo dysg weddio Duw,—
I gerdded llwybrau'r Gwirdduw,—
A gochel llwybrau'r gelyn,
Drydd i wae a distryw ddyn,
Yn ei rawd pan gais rodio
Ei llaw wen a'i llywia o;
Yno digon diogel
Y teimla, i'w yrfa él.
Hudol swyn ei dlysineb
I'w chalon hi uwchlaw neb,
Yrr drydan—cariad wrida
Ei gwedd dlos fel rhôs yr ha',
Hoen iddi yn ei haddef
Yw gwel'd ei branc, hoewbranc ef
Ac adlais cu hyawdledd
Ei lais i'w chalon sy'n wledd.
O daw afiechyd a'i feichiau—i dŷ,
Pwy o dan ei donau
Nos a dydd—er ei mawr dristhau—
Wyla'r claf;—rhydd eli i'r clwyfau?
Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/15
Gwedd
Prawfddarllenwyd y dudalen hon