Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/32

Yn dra iesin a'i drysor,
Hardd iâ'n dameidiau rydd Ior.
I'r ddaear wyw rhydd yr Ion
Ogonawl fentyll gwynion
Canaid eira—cnwd arian,
Ail i wisg Caersalem lân.
Drwy wagle hed eira glan,
I lawr o'r cwmwl eirian,
Disgyn yn bluog dwysged
I'r ddaear liwgar ar led.

Hyd binaclau creigiau crog
Y cwmwl rydd wisg emog,
A myn gofleidio'r mynydd,—
Ei orwedd-fainc hardd a fydd,
Buan draw'n mraich yr awel
Y cwnmwl llaith ymaith êl;
Heb aros niwl y borau
Hwylia i ffwrdd fel i'w ffau.

Duw Ior, reola'r corwynt,
Ar Sinai ddisgynai gynt,
I hoeddi'r Ddeddf dragwyddawl
Y'nghlyw myrdd o engyl mawl.
Disgyn a thanllyd osgordd
Fil o'i gylch yn nefol gordd;
Trwch cwmwl dyfnddwl yn dô
Duw ei Hun rydd am dano.
Rhy lân ei anfeidrol wedd
I halog blant marwoledd.

I lwythau'r genedl ethawl
Drwy eu hynt i dir eu hawl,
Ior ei Hun fu'n Arweinydd—
Yn wawl dân—cwmwl y dydd
O'u blaen äi, bu i lu nef
Yn nodded ac yn haddef.