MAE CYMRU YN DEFFRO.
MAE Cymru yn deftro,
Bu'n hir yn breuddwydio,
Bydd wedi dinystrio pob gormes cyn hir;
Bu Hengist a'i deulu
Yn hir yn anelu
Ei fwa i saethu pob dirmyg i'n tir.
Mae Cymru yn deffro,
Mae'n cael ei goleuo,
Mae'n dyfod i deimlo ei safle'n y byd;
Bu oesau mewn cyffion
A blinion dreialon
Mae lleisiau ei dewrion yn gliriach o hyd.
Mae'r nefoedd yn gwenu
Ar gymoedd hen Gymru,
I'w chodi i fyny yn uwch, uwch o hyd;
Mae iaith ei henwogion,
Athrylith ei meibion,
Fel tyrfau ergydion yn ysgwyd y byd.
Mae Cymru yn deffro,
Mae addysg yn llwyddo,
A'i meibion yn dringo mewn mawredd a bri;
I fyny mae'r "Wyddfa,"
I fyny bo "Gwalia,"
Fel seren ddisgleiria am oesoedd diri.'
Boed nodded y nefoedd
Ar Gymru'n oes oesoedd,
Yw gweddi fy nghalon tra byddaf fi byw.
