Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/92

Mi gwrddais gynt â gwr ar daith,
A thybiais fod o'n Gymro;
'Roedd symledd Cymru yn ei wedd,
A gwisg Gymreig am dano;
Mi ddwedais wrtho "Boreu da'wch,
Y'ch chwi yn myn'd at Gorris?"
"I dunno know what do you say,
:I ciannot spake but Englis."

Mi holais am y Sais 'rol hyn;
A chefais, er fy syndod,
Mai ffermwr bychan oedd y dyn
Fu'n byw yn fferm yr Hafod;
Ond 'roedd yn awr yn "bailiff" bach
I dipyn o foneddwr
A llithro wnaeth yn ara'deg
I fod yn Sais-addolwr.

Mae'r Sais yn hoffi d'od am dro
I wel'd prydferthion Cymru,
Ac yn ei ŵydd mae'r Cymro tlawd
A'i arau'n egwan grynu;
A gwaeddi "Syr" y mae o hyd—
Efallai wrth ryw deiliwr;
A thrwy'r gwaseidd-dra rhyfedd hwn
Fe ddaeth yn Sais-addolwr.

Os bydd rhyw Sais mewn unrhyw fan
Yn werth ychydig arian,
Yn rhoddi swllt at hyn a'r llall,
Mae pawb a'u tafod allan
Yn gwaeddi "Abrec" ger ei fron,
A'i godi hyd yr awyr,
Gan "Syrio" fel y medr y ffol
Eiddilaidd Sais-addolwyr.

Rnown dro i'r orsaf—beth sy'n bod?
Mae'r cludwyr wrthi'n fywiog