Tudalen:Caniadau Watcyn Wyn.djvu/39

Mewn cwrs mor hir, ar gwrs y byd,
Mae'r oes yn wir yn groes i gyd,
Braidd mai yr un yw'r dŵr a'r gwynt,
A'r amser gynt.

Newidia'r oes ei liw a'i llun,
Fel y mae'r gwallt yn britho;
Gall penau gwynion ambell un,
Ar gwrs y byd areithio;
Peth hyawal iawn yw blewyn gwyn,
A theneu iawn y dyddiau hyn,
Mae'r holl wallt gwyn sydd yn y gwynt,
O'r amser gynt.

Barddoniaeth nag sydd gyda ni,
Sydd gyda'r penau gwynion
Fel gwyn gydynau'r gwallt mae hi
'N gyfarwydd â'r awelon;
Awelon glân, heb sawyr drwg,
Cyn cyneu tân, a gwneuthur mŵg,
'D oedd dim ond blodau ar hynt y gwynt,
Yr amser gynt.

Caed holl lenyddiaeth gwlad yn llawn
Ar ambell i hen bentan;
A gwres cysurus tân o fawn
Oedd yn ei thoddi allan;
Ar aelwyd lân hen dŷ tô cawn,
O gylch y tân,'r oedd cylch o ddawn,
Heb ofni dim—ond ofni'r gwynt,
I noethi'r tŷ yr amser gynt.

Barddoniaeth y "canwyllau cyrff,"
A glywid y'mhob "tafarn;"
Pan oedd Cwmgarw'n oleu' gyd,
Gan lewyrch Jack y Lantern;