A mantell ddû y nos
Yn hongian uwch ei ben;
A gwynt y rhew bron sythu'n lân,
Yn crio y'nhwll y clo,
A'r plentyn ie'ngaf wrth y tân
Yn ei wawdio â "ho lo"
Ysgydwa'r drws, a rhodda floedd,
A throa'n ffyrnig draw
Yr hen astelli mudion oedd
Yn crynu yn ei law;
Ond cânu a chwerthin am ei ben
Mae teulu'r bwthyn tlws;
A'r fam yn gyru "Rhys" a sen
I ffwrdd oddiwrth y drws;
Mor ddedwydd ydyw teulu'r gân
Ar noson oer o gylch y tàn.
HELYNT Y MEDDWYN.
WEL, druan o hono fe, druan, ha! ha!
Wel, O bobol anwyl, ond ydyw e'n dda!
Yn dda iawn o ddrwg,
Yn ddigrif ei hynt;
A'i ben fel y mwg
Yn myn'd fel myno'r gwynt;
Wel, O! be' sy' arno? rhy iach neu rhy gla'?
Wel, O! bobol anwyl, ond ydyw e'n dda?
Wel, O! dyna helynt yw myn'd tua thre`,
Dros heol mor deg, i un trwsgl, fel'fe;
Nis gall gerdded cam,
Na sefyll'r un man;
O herwydd paham?
Rhy gryf neu rhy wan?
Rhy bob un o'r ddau, rhy gryf a rhy wan,
Rhy feddw i sefyll, na symyd o'r fan!
