Hudoliaeth sy'n brithio ymylon ein llwybrau,
Yn gryfach i'r galon na'r gelyn ei hun;
Mae llaw gyfrwys hûd wedi planu heirdd flodau
I ddenu yr enaid, o bob lliw a llun;
Mae'r ddaear yn dryfrith o bethau heirdd—ffugiol,
Pob dyfais i rwystro crefyddwr sy'n bod;
Mae miloedd erioed wedi drysu'n eu canol,
'Does dim ond "ffyddlondeb" a gyrhaedd y nôd.
Ond os yw y fèrdaith trwy ddyffryn marwoldeb,
A'i llwybrau yn ddyrus, a'i rhiwiau yn serth,
Addewid ein Duw sydd y'nglyn â ffyddlondeb—
I weiniaid mewn rhwystrau cyfrana ei nerth;
Ei oleu i'w harwain, ei ras i'w dyddanu,
Ac anadl ei ysbryd i hwylio y gwaith;
Ei win i'w hadfywio pan wedi llewygu,
A gorsedd a'r "Goron" ar derfyn y daith.
Y WAWR
FFRWD O wawl orlifa
Dros y traeth o sêr!
Gwreichion haul arweinia
Ei fawrhydi ter,
Gloewa'r mân belydrau,
Chwydda'r tònau tân!
Y boreu ddaw
O'r dwyrain draw,
Yn ddylif gloëw glân!
Y GWLITHYN.
LWYTHOG fron nef daw'r gwlithyn,—ar rudd
Boreu o haf, dlws ddeigryn;
Eneiniog urdd, ar ben gwyn
Y gwanaidd wyw eginyn!
