HEN GWRWG FY NGWLAD
Hen gwrwg fy ngwlad ar fy ysgwydd gymerwn,
Pan oeddwn yn hogyn rhwng Hafren ac Wy.
Ac yno y gleisiad ysgwyddog dryferwn
Ar hyfryd hafddyddiau nas gwelaf byth mwy.
Pe rhwyfwn ganŵ ar y Ganges chwyddedig,
Neu donnau'r Caveri, rhoi hynny foddhad;
Ond glannau bro Gwalia ynt fwy cysegredig,
A gwell gan fy nghalon hen gwrwg fy ngwlad.
Hen gwrwg fy ngwlad,'rwyf fi gyda thi'n nofio
Afonydd paradwys fy mebyd yn awr;
Hen glychau a thonau o newydd wy'n gofio,
A glywn ar y dyfroedd pan rwyfwn i lawr.
Mi dreuliais flynyddau a'r llif yn fy erbyn,
I'm hatal rhag dyfod i gartref fy nhad;
Ond pan ddof yn ol fe fydd cant yn fy nerbyn,
I roi i'm rwyf eto yng nghwrwg fy ngwlad.
Hen gwrwg fy ngwlad, mi a'th rwyfais di ganwaith,
Hyd lynnoedd tryloewon tan goedydd a phynt;
Cymeraist fi hefyd i fynwes wen lanwaith,
Yr hon a ddisglaeriodd trwy f' enaid i gynt.
Trwy Venice fawreddog mi fum mewn gondola,
Esgynnais y Tafwys a'r Rhein yn fy mâd;
Ond pasio hen gastell Llywelyn llyw ola,
Sydd well gan fy nghalon yng nghwrwg fy ngwlad.
