Er fod llygaid y gynulleidfa yn llawn dagrau pan y pregethai efe ei bregeth ymadawol iddi, eto ymddengys ei fod ef ei hun, er syndod i bawb, fel pe wedi ymsirioli llawer, a phregethodd am dros awr, a hyny yn amlwg o dan yr eneiniad nefol. Teimlai llawer o'i wrandawyr y noson hono yn ddwys iawn, am y gwyddent bron i sicrwydd eu bod yn ei wrando am y tro olaf am byth iddynt hwy; ac yr oedd wedi dyfod yn bwnc pwysig gan y rhai gwir ystyriol o honynt, pa ddefnydd oeddynt hwy wedi wneuthur o'r pethau ardderchog a glywsent, gan yr un a allasai eu cyfarch ar ei ymadawiad oddiwrthynt yn ngeiriau yr apostol, "Am hyny gwyliwch, a chofiwch, dros dair blynedd na pheidiais i nos na dydd a rhybuddio pob un o honoch â dagrau. O herwydd paham yr ydwyf yn tystio i chwi y dydd heddyw, fy mod i yn lân oddiwrth waed pawb oll, canys nid ymataliais rhag mynegu i chwi holl gynghor Duw." Yr oedd y ffaith mai nid yn ofer ac am ddim y rhybuddiodd efe hwynt, yn gysur ac yn orfoledd i'w enaid ar ei ymadawiad oddiwrthynt, canys yr oedd yr eglwys a gafodd efe yn 1836 yn rhifo ond 256, yn awr yn fwy na 400 mewn nifer, a'r achos yn ei holl ranau yn llewyrchus a blodeuog iawn.
Symudodd ef a'i deulu yn ystod yr wythnos hono i'r ty a elwid y pryd hwnw yn Rose Hill, ond yn awr a adnabyddir wrth yr enw White House. Saif yr anedddy prydferth hwn ar lanerch nodedig o
