Dacw'r cadeirydd yn symud ei gadair am fod "Hwfa" wedi symud o'r tu ol iddo, ac am ei fod hefyd yn teimlo ei fod yntau wedi ei bwyso yn nghlorianau y tipyn "Bardd o'r Gogledd," a'i gael Fel y yn brin,—a theimlai y gynulleidfa oll yr un modd. symudai y Cadeirydd ei gadair, symudai "Hwfa" ar ei ol, fel yr aeth y bobl i wylio symudiadau y ddau, ac i ymnyddu gan chwerthin. Yna wedi myned drwy y dernyn gorchestol mor odidog, daeth y cwestiwn drachefn, "A oes Barddoniaeth mewn peth fel Adroddodd yn nesaf rai darnau o'i waith ei hun, ond heb ddatguddio yr awdwr, megys, Y Rhyfel—Farch." A phan yn gorphen gyda'r dernyn hwn :—
"Sathr ddewrion cryfion mewn crau,
Yn gernydd dan ei garnau!
Cryna, crych—neidia wed'yn,
Rhed i'w brane ar hyd y bryn!
Gweryra, gwawdia bob gwn,
A luniwyd gan hil annwn;
Rhyfel watwara hefyd,
Troa ei ben, Hwtia'r byd!"
Gofynai mewn llais uchel gorchfygwr A oes Barddoniaeth yn hwnyna?" I ddiweddu, adroddodd Y cleddyf" o'i waith ei hun, ond yn celu yr awdwr—adroddodd hwn ar uchaf ei lais a phan yn myned drwy y geiriau hyn i'w orphen:—
"Ystyria synllyd ddyn wrth wel'd y Cledd
Yn lleipio moroedd gwaed, gan duchan moes,—
Nad yw ei nwydol wange a'i danllyd fâr
Ond syched tafod damniol gythraul mud!"
Rhedodd Hwfa ei fysedd trwy wallt y Cadeirydd, o'r tu ol iddo nes neidiodd hwnw yn grynswth o'i gadair, mewn dychymyg fod y cleddyf, mi dybiwn, wedi cael ei redeg ar hyd ei benglog!! Gofyna "Hwfa" yn ddifrifol yn ei wyneb "A afaelodd rhyw gymaint o Farddoniaeth y gogledd yn ngwraidd eich gwallt ŵr?
Bu yno hwyl heb ei hail; ac addefodd y Cadeirydd, ar ol talu y warogaeth uwchaf i "Hwfa" a'i ddarlith, ei gam-gymeriad ac mai