y fath gysylltiadau, daeth arnaf awydd chwerthin nad hawdd ei fygu.
Yn f'ymdrechion, tebyg i mi dynnu sylw gŵr ieuanc a safai yn f'ymyl, a gwelwn fod hwnnw hefyd mewn tipyn o anhawster. Dawnsiai ei lygaid a llanwai ei fochau wrth iddo geisio edrych yn weddol sobr mewn lle felly. Edrych ohonom y naill yn llygaid y llall, a deall. Cyn hir daeth rhywun heibio a dywedyd wrth y naill ohonom. pwy oedd y llall. John Humphrey Davies oedd y gŵr ieuanc. Cawsom gyfle yn y man i gyd chwerthin ein gwala, fel y cawsom lawer tro ac am lawer peth wedyn. Clywaf ei chwerthin y funud hon, a gwelaf ddawns ei lygaid a thro cornelau ei wefusau, ac ni allaf na chwarddwyf innau hefyd, er mai ychydig oriau'n ôl yr oeddwn yn ymgroesi'n drist uwchben ei fedd yn naear Langeitho.
Erbyn ei ddyfod ef a minnau i gysylltiad agos a'n gilydd, yr oedd tymor rhyw gastiau bachgennaidd drosodd, ond yr oedd y synnwyr iach hwnnw yno o hyd. Synnwyr rhadlon, hynaws a di-wenwyn ydoedd. Nid oedd derfyn ar ei ddiddordeb mewn cymeriadau, na'i gyffelyb am adrodd hanes dynion a rhywbeth anghyffredin neu
