Prawfddarllenwyd y dudalen hon
126 MERCH IEUANC MEWN DARFODEDIGAETH. Wrth edrych ar ei delw hardd, Ei llygaid, ac ei gwên, Meddyliwn am flodeuyn gardd, Cyn henaint oedd yn hên: Ni welodd hi flynyddoedd gwae, Er hyny gwywa'i gwedd ; Mal y blodeuyn plygu mae Cyn henaint tua'r bedd. Ei llygaid ceisiant fod yn fyw, Ond angeu ynddynt sydd ; A gwrid ei grudd anwadal yw, Yn symud nos a dydd. Ei thirion wedd-angeles wen! A ddwg i gôf y Bardd, Am rosyn gwyw yn plygu'i ben Cyn Ïlechu yn llwch yr ardd . Mor hoew flwyddau bach yn ol, Mor ysgafn ar ei throed ; Ar ael y bryn, ar waelod dôl , Yn hoywaf un o'i hoed. Ond heddyw prin y symud gam Gan wayw megis cledd ; Ei dewis waith mraich ei mam, -ei bedd . yn Yw dangos man TEGID.
