AR RAN CYMRU
DDUW'R cenhedloedd, cofia Gymru,
Cofia'r tir, a'r genedl hon;
Dyro iddi ras i'ch garu
Ac i blygu ger Dy fron;
Cadw hi rhag magu digter,
Cadw hi rhag ysbryd cas,
Cadw hi rhag crwydro'n ofer
Eto i'r diffeithwch cras.
Dyro D'ysbryd yn ei Gwyliau,
Cadw hi rhag culni blin;
Dryllia heddiw'r sectol furiau
Sydd yn atal nefol rin;
Tywys hi yn Dy wirionedd,
Ac i wneud D'ewyllys lân,
Cyfarwydda ei brwdfrydedd,
Diogela'i gwlatgar dân.
Planna'n ddyfnach yn ei chalon
Ffyrdd D'amynedd Di a'th hedd,
Difa'n llwyr bob ysbryd creulon,
Pob cenfigen gas a chledd;
Dyro iddi ddyfnach hiraeth
Eto am Dy weled Di,
Tardded ffrydiau'r iechydwriaeth
Yn nyfnderau'i chalon hi.
Dysg hi goncro'r meddwl annoeth,
Ac uchelgais bydol waith,
Dyro iddi fwy na chyfoeth,
Mwy na llên, a mwy nac iaith;
Dyro iddi'r grym tragywydd—
Caru dyn a charu Duw,
Gosod yn ei chalon beunydd
Ffordd y Nef yn ffordd i fyw.
