Ce’s frathiad i’r fron, gyfoedion, claf ydwyf,
Cledd einioes cladd ynwyf, tra byddwyf fi byw;
’Does yn yr oes bon arwyddion o’r heddwch,
Er maint yr hyfrydwch a’r harddwch bob rhyw.
Ow! gorwedd, trwm gwyn, mae ’r addfwyn ireiddferch,
Fe’m d’ryswyd o draserch i’r wenferch, mae’n wir;
Tro’i hono, trwy hedd, ei bysedd mewn bywserch,
I lunio brith lanerch i’m hanerch, dro hir;
Ond heddyw trymhau, ’does geiriau o’r gweryd,
'Rwy'n goddef trwm adfyd tan benyd, tỳn bwn;
Y glyd fynwes glau, a’r genan fu’n gweini,
Y llynedd i’m lloni, sy’n tewi’r pryd hwn.
Pan oeddym ni’n nghyd yn myd yr ammodau,
’R oeddd gwirod ei geiriau i’m genau fel gwin;
Er meddu hyn cy’d, trwy sengyd, troes angau
’R pêr aeron pur eiriau yn bläau trwm blin;
Mae’n gorwedd mun gain, yn gelain mewn gwaelod,
Lle isel preswylfod ei hynod gorff hi;
A mwy o’r bedd main, mun desgain, wiw dysgwyl,
Ond llwch mynwent ERFYL mae’n anwyl gan i.
CWYNFAN' Y BARDD AR OL EI CHWAER
MESUR, — Sweet Home.
I DDYN awr ddyddanwch, dedwyddwch nid oes,
Heb awr o wylofain i’w arwain drwy’i oes,
O drallod i drallod, dan gawod o gûr,
Yn nghwpan melusdod ca’ sorod go sûr.
