"Bu golidiawg ferwawg fâr,
Rhyfelgad ger Trafalgar,
Rhyngom a'r Ffrancod drengaidd,
Na bu erioed ei bath, braidd.
Rhoisom ddial i'w calon,
A gwae tost, yn y gad hon;
Ond ennill fu ddrud ini—
Costio wnaeth ein concwest ni
Einioes ein llywydd anwyl,
Hyn a wnaeth ddifwyno 'n hwyl."
Hithau droes mewn aethau draw,
Do, yn welwaidd, dan wylaw;
Oer gwynodd mewn mawr gyni,—
"Ow! Ow! fy mab arab i,
Megais ddewrion feibion fil,
Hynod oeddynt, nid eiddil,
Ac arwyr yn rhagori,
Nid tebyg, tebyg i ti,
Rhoist ddau aelod, hyglod ŵr
Gynt o'm plaid, euraid arwr,
Rho'i d'eirioes einioes union
A wnait ti yn yr hynt hon.
Am dy faith iawnwaith ini,
A allaf, talaf i ti:
Cei orwedd, y cu wron,
Yn St. Pawl, a hawl yn hon,
Cofadail it cyfodaf,
Yn hon, a'i heneinio wnaf:
Dy enw ar dal fy nghalon
Pery o hyd, pur yw hon,
Bydd Nelson mewn gwiwlon gof,
Tra anian yn troi ynnof."
