- COLLI'R HAF[1]
YR haf, bendefig rhyfalch,
Ple'r aethost? Ti fuost falch;
Per oeddyd, y byd a'i barn,
Pennaig coed, fal paun cadarn;
Plethwr, ir-gauwr gwiail,
Peiriad hard yn peri dail;
Pefr farchog glan a llannerch,
Per drwsiwr llwyn er mwyn merch.
Gwnai fwyalch hygar-falch gerdd,
A glyn-goed yn llawn glan-gerdd ;
A hoew-dôn gainc ebediad
I'th ddydd yn y gwŷdd a gaid,
Yr eos ar ir wiail,
Rhion, prydyddion y dail;
Deryn oedd ym min dŵr nant
Yn dysgu beirdd a descant;
Mwyna gerdd ym min gwerddon,
Ymysg llu'n gwau miwsig llon;
A merch i'm hannerch ym Mai,
Dyn dlosdeg dan dy lasdai;
Bun wen, ag awen ar gof,
A'r enaid yn daer ynnof.
Weithian o'n gwlad yr aethost,
A daeth bâr hyd daear dost;
Mae pob llwyn ar dwyn a dôl,
Ys dyddiau, yn gystuddiol;
Nid oes gelfan min llannerch
Im i gynnal oed â merch,
Na llatai ddifai ddwyfol
A gaf fi mewn deri dôl.
Gauaf sy'n lladd y gwiail,
A dug o goedydd y dail,
