Gloew asur iach bur uwch ben,
Llawn o adar, llîn Eden;
Awelon oerion araf
Drwy hon yn cerdded yr hâf;
Adferu 'r claf, llesg, afiach;
Bywiogi, sirioli 'r iach.,
Gwlawio defnynnau gloewawn,—ac wedi
Y cawodydd maethlawn,
O derydr haul nef diriawn
Daw 'r gwres i addfedu 'r grawn.
Yna llifeiria holl fawredd—melys
Yr ynys, a'i rhinwedd;
Blodau gwynion, meillion, medd,
Yd, a gwîn, pob digonedd.
Er dydd Coll,[1] ddigoll ei ddawn—gnawd i hon
Gnwd o heiniar ffrwythlawn;
Gwisgir y grwndir â grawn,
A'r irwydd â phêr aerawn.
Mi fum glaf mewn caethaf cur,
Anaele oedd fy nolur;
Gwaelaf ddrych, gan nych, gwan iawn
Dygwyd fi at Gadwgawn;
Yn fanwl y'm hanfonai,
Ar frys, er mawr chwys march chwai,
I'r ddedwydd bau, olau, iach,
Hen Walia, ple anwylach?
Iechyd a geis heb ochi,
O'i hâr hardd a'i hawyr hi:
- ↑ Efe a ddaeth a gwenith a haidd gyntaf i Frydain.
