Drwy Fferylliaeth y daeth dysg,
I arbed lludded dyn llesg.
Fwyned y ceir elfennau,
Yn weithwyr pybyr i'n pau;
Un i yrru un arall,
A'r naill yn dirwyn y llall;
Dŵr a gwynt i droi a gwau
Olwynion a melinau;
Ategir hwynt i'w gwarhau,
A rhoir offer a rhaffau,
Tynnant codant mwy cedyrn,
Naw mwy rhyw chwai na meirch chwyrn;
Ac wythwell maent yn gweithiaw,
Prysurach llyfnach na llaw;—gweis diflin,
I drin eithin, dyrnu, a nithiaw.
Drwy holl angorawl draul Llongwriaeth,
Dewr ei mawrhydri am Herodraeth;
Yn drymion enydau yr
Amaeth,—o'r tir,
Uwch dŵr a gludir wech dreigladaeth.
Diamgen helynt, mae gynaliaeth,
Byd da'n hilio, bywyd dynoliaeth;
Ieuaint a henaint, di wahaniaeth,
Dir a ddiwellir drwy ddiwylliaeth;
Huliodd ein byrddau'n helaeth,—mor faethlon
Yw ei chynhyrchion, iach i'n harchwaeth.
Yn Mrydain firain yn forau,
Bu'r amaethwyr bêr eu moethau,
Cyn dylwythog genedlaethau,
O Omer oeddynt, mawr raddau.
Hu Gadarn, udd y giwdawd,
A'u dug yn ddi ffug i ffawd;
