Dwyn iawn serch dynion a saint,
Dan deimlad cariad ceraint.
Mewn ystyr, brodyr o un bru ydym;
Ar y cyntaf, yn Addaf, un oeddym:
Ni, i gyd oll, un gwaed ym,—yn ddiddadl,
Un cnawd ac anadl, ac un Duw gennym.
Yn amodau hunanymwadiad,
Caed amod amlwg cydymdeimlad:
Cyrraedd deheulaw cariad—i bob dyn,
Pe b'ai yn elyn:—pawb un alwad;
Pe'r Tyrciaid, pe'r Awstriaid, pob rhyw estron,
Pe b'ai wael alltud o blith pobl wylltion;
Arddel pob Gwyddel a gwiddon,—cofiwch,
Er bod dyngarwch, trwy'r byd, dan goron.
Porthaf bobl o bob parthau,—a byddaf
Yn porthi nesaf perthynasau;
Rhoi i'r rhai bach, ar air byrr,
Cu frodyr eu cyfreidiau.
Ystyriaf, teimlaf at ham—hen wraig glaf,
Hen wr cloff, ysgwyddgam;
Helynt gwrach legach, lawgam,
Mal ethryb modryb a mam.
Fy nwr hallt yn ddafnau rhed,
Uthr weled fewythr Wiliam;
Mamau, hen neiniau anwyl,
I'r drysau, mewn eisiau'n wyl;
O'r hen wr, mor druan yw!
Fy hen daid, fy nhad ydyw:
Troednoeth, a phen-noeth, a'i ffon,
A'i gydau dan fargodion.
