Tudalen:Gwaith Dewi Wyn.djvu/95

Y Sior uchelwaed sy' or'chwyliwr
Ei dylodion, a'u da lywiawdwr;
Ymgeledd gorsedd y gŵr—i'w faon,
Wna glod i goron ein gwladgarwr.

Ie, 'i dylodion, ei deulu ydynt;
Parodd eu harddel, dirprwyodd erddynt;
Boneddion bawb o naddynt;— cyfreithwyr
Rhôi, a'n seneddwyr yn weision iddynt,

Gweddi dros Sior a'i deulu.
Ein cynor Sior, ar ei sedd,
Adfero Duw ei fawredd
I'w iechyd, a'i fywyd f'o
Ddyddiau hedd i'w ddyhuddo;
A'i had a f'o hyd y farn,
I'n ciwdawd yn ben cadarn:
A chorff y wlad yn wychr, fflwch,—dan dirion
Loew, iesin goron Elusengarwch.

Nid degwm, ond digon.
O'r degfed bu gêd pob gwan,
Ac anghenog, y'Nghanan:
Ond gwyddys, i'n Hynys hon,
Mai nid degwm, ond digon.
Rhoir digon i weinion wŷr;
(Mae'r degwm i'r diogwyr?)
Rhyw deyrnged ddi rifedi;
Cyhyd a'r rhaid codir hi,
Dreth ddinac; diwrthwyneb
Aerdreth, o flaen ardreth neb. "
Ai hwy" ('n fwyn, un ofynnai,) "
Yw arglwyddi'r tir a'r tai?"
O!'n awr, dedwyddach i ni,
A chwe rhwyddach yw rhoddi:
Hau'n helaeth, helaeth â hi;