Tai mawl, o faint temlau fo
O'r Ganges fawr i Gongo.
Wele'r gwyllt addolwyr gau,
O'r miloedd, ar ymylau
Ganges; b'o hanes pau hon,
Fwy enwog nag fu Ainon;
Heb warth mwy aberthu myrdd,
I fawr gerhynt dwfr gorwyrdd.
Nid boddi enaid byddant;
Byd ddaw'n well, bedyddio wnant;
Un buch a'r Eunuch yr ant;—i Grist mwy,
O fodd hwy ufuddhant.
Urdduniant yr Iorddonen
Fo 'u deddf hwy, fedyddfa hen;
Lle bu yn malu miloedd,
Olwyn y certh eilun c'oedd,
Ni fydd draw, man fu ddi drefn,
Ar fyrr, unrhyw fawr annrhefn,
Na gaulun i'w ogelyd,
O begwn i begwn byd.
Cytun fydd Catai hen, faith,
A Chafres, dan ei chyfraith.
Cenhadon acw yn hudaw
At Grist, y byd trist, boed draw.
Cofiant o lwyddiant di lys,
Eluseni'r las Ynys.
Y rhawg cofir rhoi cyfoeth,
Ac aur nef i Negro noeth.
Nid tywys Indiaid duon—mwy'n orthrwm,
Yn wrth'rych torr calon;
Ond, er lles i'n brodyr llon,
Rhoi addysg i'r gwyr rhyddion.
