Os cyll yr hen fachgen y ddiod o'i ddwyen,
Hoff liwgar, mewn fflagen, a'r ddeilen o'i ddant,
Ni thâl ei forthwylion un geiniog, na'i gynion
A'i ffyddlon ebillion a ballant.
ATEB I GAN Y BONT.
ER swn ofer ddynion anallu a'u penhillion,
Yn canmol cymdeithion a'r haelion wŷr hy',
'Rwy' beunydd yn clywed am Bont Rhydfendiged,
Mor amled ochenaid a chanu.
Pont grin yn tin-grynu, pont dŵr yn pentyrru
Pont haf, a phoen Teifi, pan lifo hi ar led;
Gwirionedd sy' beunydd, â'r dŵr dros ei deurydd,
Gan gystudd o gwilydd ei gweled.
Mae'n fin-gul, mae'n fon-gam, mae'n wargul, mae'n ŵyrgam,
Mae llwybr di-adlam anhylam yn hon,
Ni welwyd un ellyll na bwbach mor erchyll,
Erioed yn traws sefyll tros afon.
Ni chei di'n y pentre', na merch wen i eiste,'
Dan son am weu 'sanau neu laesau ar dy lin,
Na rhynion o'r crasa', yn lân am felina,
Ond llif yn difetha dy fwthyn.
Pob awen sy'n gwywo, pob dyn sy'n oer diwnio,
Pob cangen sy' heb ffrwytho yn llwydo'n ei lle;
Ni welir ar fyrdro na glanddyn yn rhodio,
Na maen o'r bont yno ar bentanau.
