Dy feichiog, ddeiliog ddolydd
Ffrwythlon, megis Saron, sydd;
A phrennau dy ddyffrynoedd,
Crwm lwyth, megis Carmel oedd.
O mor dirion, y Fon fau,
Dillad dy ddiadellau.
Cneifion dy dda gwynion gant,
Dawnus wyt, dien ei sail,
Llydain, a'th hardd ddilladant.
Prydferth heb neb ryw adfail;
A thudwedd bendith ydwyt;
Mawl dy Ner, aml ei dawn wyt
Os ti a fawl nefawl Ner,
Dilys y'th felys foler;
Dawnol fydd pawb o'th dynion,
A gwynfyd ym myd fydd Mon.
Dy eglwyswyr, deg loywsaint,
Ath leygion yn swynion saint,
Cryfion yn ffrwythau crefydd
Fyddant, a diffuant ffydd.
Yn lle malais, trais, traha,
Byddi 'n llawn o bob dawn da,
Purffydd a chariad perffaith-
Ffydd, yn lle cant malchwant maith.
Yn lle aflwydd, tramgwydd trwch,
Digon o bob rhyw degwch,
Undeb, a phob rhyw iawnder,
Caru, gogoneddu Ner;
Dy enw a fydd, da iawn fod,
NEF FECHAN y Naf uchod.
Rhifir di 'n glodfawr hefyd
Ar gyhoedd gan bobloedd byd;
Ac o ran maint, braint, a bri,
Rhyfeddod hir a fyddi."
Tudalen:Gwaith Goronwy Owen Cyf II.djvu/49
Gwedd
Prawfddarllenwyd y dudalen hon