Yn ol dull Heinrich Heine.
GEILIOGOD y fro ni ddeffroant
I gyhoeddi y wawr yr un funud;
Ond doeth dduwinyddion ymroant
Gael dynion i gredu'r un ffunud.
Yn nyfnder nos, pan gwyd meddyliau
Am bethau wedi bod;
Yn nyfnder nos, pan ddaw syniadau
Am bethau eto i ddod;
Pan dew y gwyll yn yr ystafell unig,
A'r hun mor fyrr,
Iach lais y ceiliog ar y caddug
Mor felus dyr.
Pwy roes y reddf yn yr aderyn
I eilio cân?
I ddeffro cyn bod neb yn gofyn,
Mor hardd ei rân?
Undonawl, eto fyth mae croesaw
I salm y wawr,
A balch yw yntau ar yr alaw,
Sy hen yn awr.
drefn sydd yn y cor plygeiniol?
I arwain, pwy?
A yw'r eiddigedd yno'n rheol,
Sy bla pob plwy?
Yn hytrach, yw pob gwych aderyn
Ryw ennyd lwys
|
- ↑ Dyma un o'r darnau cyntaf anfonodd i Islwyn pan oedd yn olygydd y golofn Gymreig yn y South Wales Weekly News.
