Pan aeth y camrig gwyn i'r ddaear,
Fel y melfed, cofus weled, cefes alar,
Gwell i mi oedd golli mywyd,
Na llwyr golli i chwmpeini, Och o'm bywyd.
Blin yw bod yn y byd drwy brudd-der,
Gwell yw marw yn loew o lawer,
Nid all gŵr y gyfreth ore.
Daflu galar o'r meddianne,
Nid all cryfdwr physygwrieth
Nag arf cadarn, dur na haiarn, dorri hireth,
Da imi dorri 'mhen am hynny,
O wir bwrpas, amod addas, i'm diweddu.
Nid oes mo'r help, mae'n rhaid bodloni,
Fe fyn hireth gael rheoli,
Marw yw'r marw, er galw ac wylo,
Blode'r dyffryn nid yw'n deffro;
Ni wybum i erioed mo'm geni,
Na pheth oedd hireth, du elynieth, hyd yleni.
Diodde a archodd Duw yn dirion,
Deuda finne bob dydd gole,—"Diodde, galon."
BEDD SARA.
GWELED deced ar dir—oedd Sara,
Loew seren y ddwy-sir,
Gwae oedd fod, gwaew-nod gwir,
Graian mân ar groen meinir.
Melusber dyner oedd dôn—i pharabl,
A'i pheredd fadroddion;
Ond dychryndod, syndod son,
Gau'r min ar i geirie mwynion?
