РOB MAB SYDD MEWN CARIAD.
Mab yn achwyn ar i gariad am i droi fo heibio, a'r ferch yn ateb, bob yn ail bennill.
Tôn,—"ANODD YMADEL."
POB mab sydd mewn cariad, a'i fwriad ar ferch,
Drwy lwysfwyn ddeisyfiad yn siarad am serch,
Na roed ar liw lili mo'i ffansi'n rhy ffri,
Cymered athrawieth carwrieth gen i.
"Y carwr trwm gyflwyr, myfyriwr am ferch,
Sy 'n canu ac yn cwyno i ddiswyddo o serch,
Gwybyddwch mai ofer o bleser i blant
Ddadguddio cyfrinach y gilfach i gant."
Ceres fun hafedd, fwyn brafedd o bryd,
I chwmni oedd ddiddanwch hawddgarwch i gyd,
Nid oedd un ar aned cin fwyned a'r ferch,
Yr awron yn rhyw fodd hi a'm siomodd am serch.
"Troi 'r diwrnod aeth heibio dan wylo eto 'n ol,
Yw son am hen ffansi, a phorthi peth ffol;
Mae serch ar y dechre yn cynne fel carth,
Pan dderfydd hi a ddiffydd heb gwilydd na gwarth.
Mynych gyfarfod lliw'r mân-od a wnawn,
I wrando ar i mwynder, i doethder, a'i dawn;
Deu gwell po fynychaf, yn awchus i'r daith,
Y cwrddem yn gilydd, heb gwilydd o'n gwaith.
"Na ddwedwch mo'ch siomi na cholli dim chwaith,
Er maint a fu 'ch trallod, a'ch tafod, a'ch taith;
