Gwirwyd y dudalen hon
Y MELINYDD.
(Efelychiad).
ROEDD hen felinydd llawen iawn
Yn byw ar nant,
Yn malu ŷd o fore i nawn
I gadw gwraig a phlant;
Fel hyn y canai o hyd o hyd,
Yn llon ar lan y lli, —
Dwy'n hidio am undyn yn y byd,
Na neb yn fy hidio i.
Myfi sydd yma'n bennaf gŵr,
'Rwy'n caru 'ngwraig a 'mhlant,
'Rwy'n caru sŵn yr olwyn ddŵr
A droir gan ffrwd y nant;
Ni chadd y twrne a'r doctor drud
'Run swllt erioed gen i,
'Dwy'n hidio am undyn yn y byd,
Na neb yn fy hidio i.
"Pan ddelo'r gaeaf dros y glyn,
Pan ddelo tywydd braf,
'Rwy'n canu yn yr eira gwyn,
'Run fath ag yn yr haf;
A sŵn y rhod yn troi o hyd
Sy'n fiwsig mwyn i mi,
'Dwy'n hidio am undyn yn y byd,
Na neb yn fy hidio i.
