Gwirwyd y dudalen hon
Mewn hiraeth, i weled man fechan ei bedd,
A'i eneinio 'n hiraethlawn â'm dagrau.
'R oedd glaswellt yn tyfu yn siriol ei bryd,
A blodau yn taenu dyhuddiant,
Uwch y gwely o bridd lle gorweddai ynghyd
Fy nghariad, fy ngobaith, fy mwyniant;
Ond nis gallai 'r bedd lyncu 'r meddwl am Gwen,
A'i hadgof gorberaidd fydd bellach
Nag unrhyw hyfrydwch na phleser is nen
I'm calon yn llawer anwylach.
1875.
Un arall sydd yma, yn dweyd ei deimlad
wedi colli Gwen. Bum yn crio mwy wrth ysgrifenu hon nag wrth gyfansoddi bron ddim a wnes
erioed. Yr oedd meddwl am M. wedi marw yn fy
llethu.
.jpg)
