GWEDDI DROS YR EGLWYS, YN LLAWN O
DDYMUNIADAU GRASOL.
ARGLWYDD grasol, cadw d'Eglwys,
winwydden deg y blanwys
Dy ddeheu-law di dy hunan,
O'r dechreuad yn dy winllan.
N'ad i'r baedd o'r coed ei thurio,
N'ad i'r bwystfil gwyllt ei chropio;
N'ad un gelyn, er mwyn Iesu,
Ei hanrheithio byth na'i sathru.
Bydd yn wal o dân o bobtu,
Ddydd a nos, gan ei chwmpasu;
Bydd a'th lygad arni'n wastad,
A'th fraich rymus yn ei gwarchad.
Cadw hi megis byw dy lygad,
Portha hi fel praidd yn ddifrad,
Trwsia hi fel dy anwyl briod,
N'ad un gelyn byth i gorfod.
Gwella ei gwelydd, cod ei bylchau,
Gwylia ei phyrth a chweiria'i thyrau,
Cadarnha bob barr sydd ynddi,
N'ad un gelyn i difrodi.
N'ad i Dwrc, na Phab, na phagan,
Na'r un pennaeth, waethu'th winllan,
Ond bydd elyn i'w gelynion,
A difetha ei digasogion.
Glawia arni yn gafode,
Dy fendithion nos a bore,
Nes y tano osgle'i gwinwydd,
Dros y byd o'r môr i'w gilydd.
