Prawfddarllenwyd y dudalen hon
Mor llonydd oedd y môr ar draeth y Gilfach Ddu
A'r gwylain ar y tonnau yn tawel drwsio'u plu.
Ystorm i'w chofio oedd honno, a nos ola'r flwyddyn oedd hi,
Mamau a phlant ar y creigiau drwy'r nos yn edrych i'r lli'.
Dychwelyd? na fechgyn, 'roedd nerthoedd y corwynt yn gryfach na hwy,
'Does a ŵyr gyfrinach y fordaith-y môr guddia honno mwy.
Mae'n anodd dweud rhagor, fechgyn, mae'r hiraeth yn agor briw,
A thrysor fy mywyd heno "yn rhywle" yn un o'r criw.
Ond er i flynyddoedd fynd heibio, a rhwyg llawer tymestl a sgôl,
'Rwy'n credu o hyd y daw'r tonnau â bad Penmaenrhos yn ôl.
