HERWHELIWR
I lysoedd gwlad a phlasau,—drwy ei oes,
Bu fel draen lawn pigau;
Gan amledd ei droseddau.
E gâi Siôn ei wir gasau.
Di—fudd a fu rhybuddion, ac erchyll
Garchar a dirwyon;
Iddo ef yr oedd afon.
Yn fwy braf na Gwynfa bron.
Efo'i rwyd a'i dryfer âi—i'r afon
Oedd "breifat" i rywrai;
Nid oedd ofn a'i diddyfnai,
Hyd ei fedd, i ado'i fai.
Drwy y dŵr â'i draed ocrion, yn araf
Cyniweiriai'n fodlon;
Ac er amlhau sylltau Siôn
Llai o rif fullu'r afon.
A'i wn fe wnâi alanas, a'i olion
A welid o gwmpas;
A rhwydd y gwelai'r heddwas
Dyrrau plu ar dir y plas.
Yn ei dro câdd Siôn druan —ei alw
I'w olaf orweddfan;
Wedi i'r hen ffrind fynd o'r fan
Esmwyth fydd mwy ar blisman!
Er symud o fro'r samon—a'r adar,
A rhydio'r "hen afon,"
Nid oes sail dros ddweud bod Sion
Yng ngolwg yr angylion.
