Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Lloffion o'r Mynwentydd.djvu/121

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

Ar Fedd DAU a gladdwyd yn yr un bedd.

(Yn Mynwent Beddgelert, Arfon.)

Clyw, ddyn yma y claddwyd,—sỳn ofid,
Sion Evan o'r Berthlwyd;
O'i deulu fe'i didolwyd,
Ym mreichiau yr angau a'i rwyd.

Er rhodio mewn anrhydedd—cyson,
Ni gawsom gydorwedd;
A diangc yma'n deuwedd
O'stwr byd, is dôr y bedd.
—(D. I. 1794.)




Yn Mynwent yr EGLWYS WEN, Dinbych.

Meddyliwn, gwelwn mai gwan—yw hoedel,
Yn hedeg yn fuan;
'Does amser hyder i'n rhan,
Wrth gydradd nerth nag oedran.—(1786.)




Yn NGHYNWYD, Meirion.

Sion â'i galon wnai goledd—ŵyn Iesu
Gai'n gyson ymgeledd;
Ei dŷ hâf oedd Duw a'i hedd,
A'i fawl oedd ei orfoledd.
—Cynhafal.




Yn YSBYTTY IFAN, Sir Ddinbych.

Ivan lân, eneiniol yw—ei enw,
Hynaws Gristion gloyw;
Athraw oedd, eithr heddyw
Sy'n ei fedd, a'i wersi'n fyw.




GŴR a GWRAIG.

Gŵr a gwraig dan gareg roed—i huno,
Ar hon bydd ysgafndroed;
Ni hunodd gwraig mewn henoed,
Na phur ŵr mwy hoff erioed.
—Caledfryn.