IOAN AB GWILYM.
(Yn Mynwent Trefriw.)
Awenol blentyn anian—y'i cafwyd,
Cyfaill puraf allan;
Eithr ow! lle athraw y Llan
Yw'r ddaear,—hedd i Ioan.
THOMAS STEPHENS, Merthyr.
Er marw cofir Thomas Stephens dirion;
Triga hiraeth yn dyst o'i ragorion;
Y gŵr hael, anwyl, gwladgarol, union;
Llawnaf un o gewri llên fu'n gwron:
Dros Ewrob ca'i drysorion—eu mawrhau,—
Erys bri'i weithiau tra'r oesa Brython,
Yn fri i'w genedl bu ei fawr gynnydd;
Hawlia e'n fythol fawl Hynafieithydd;
A phur ei allu fel dwfn Fferyllydd,
A choeth, wir, enwog, orwych Athronydd:
Wrth ei lanerch lonydd—rho'i trist lefau
A wna oesau wrth gofio'n Hanesydd.
—Morwyllt.
THOMAS EDWARDS, o'r Nant.
(Ar Góf—lech yn yr Eglwys Wen, ger Dinbych.)
Y maen hwn a osodwyd gan Gymdeithas y Gwyneddigion,
er côf am THOMAS EDWARDS, Nant; bardd rhagorol yn ei
oes. Bu farw Ebrill 3ydd, B.A. 1810. Ei oedran, 71
Geirda roe i gywirdeb—yn bennaf
Ni dderbyniai wyneb;
A rhoe senn i drawsineb
A'i ganiad yn anad neb.
—Wm. Jones, (Bardd Môn)}}.
Er cymaint oedd braint a bri—ei anian
Am enwog Farddoni,
Mae'r awen a'i haccen hi
Man tawel yma'n tewi.
—Jno. Thomas, Pentrefoelas.
