Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Lloffion o'r Mynwentydd.djvu/72

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

Yn Mynwent LLANGERNYW, Sir Ddinbych.

Y nefol Gatrin Ifan,—un dawel,
A diwyd ei hanian;
Ei hufydd fywyd cyfan
Ro'es i glod yr Iesu glân.
—Glan Collen




Yn Mynwent TOWYN, Meirionydd.

O fewn i'r gêl—fedd hon,
A'r fron heb unrhyw fraw,
Yr erys Mair heb dd'od yn rhydd
Hyd ddydd y farn a ddaw;
Ar doriad dydd Mab Duw,
Hi glyw ei lef yn glau,
A'r holl iselion yma sydd,
A fydd yn ymryddhau.




Yn Mynwent TALYBONT, Meirion.

Ar fedd y wraig grefyddol,—ond odid,
Dywedai pobl dduwiol;
Un oedd hi na ddaw o'i hol
Wraig arall fwy rhagorol.
—Gwilym Hiraethog.




Yn Mynwent TALYBONT, Meirion.

Elizabeth o loesau byd—a'i ingau,
Ddiangodd i wynfyd;
Pery'i chôf mewn parch hefyd,
Ar ei hol yn bur o hyd.
—Gwilym Hiraethog.




Yn Mynwent DINMEL, Meirion.

Un o ddewisol awenyddesau
Hen Walia ydoedd, gweuai fwyn eiliadau;
Parai'i marwolaeth chwerw alaethau,
A'i chloi dan dywyrch lydain adwyau;
Ond dringodd Mair drwy angau,—at nefawl
Deulu awenawl yr aur delynau.
—Tafolog.