Tudalen:Marwnad er coffadwriaeth am y diweddar Barch John Elias.djvu/5

Yn y flwyddyn wyth a thr'ugain
O'i oed yma ar y llawr;
Hanner canrif bu'n pregethu,
Onid pedair, yma'n awr.

5 Y pymthegfed, rhowd i orwedd,
Draw yn mynwent Llan-y-faes,
'N ymyl ei hen gyfaill anwyl,
Loyd, Beaumares, enwog was :
Jonathan a Dafydd oeddynt,
Cu ac anwyl, yr un wedd:
Yn eu hangau nis gwahanwyd,
Yma, na thu draw i'r bedd.

6 'Roedd llu liaws yn ei hebrwng
Tua'i wely hir y bedd;
Llu o weinidogion enwog,
A meddygon yr un wedd:
Hanner cant o wŷr cerbydau,
A'r gwŷr meirch yn ddeucant llawn;
Llu yn ddeng-mil, torf aruthrol,
Oll yn dangos parch mawr iawn.

7 Deued Homer, deued Virgil,
Deued Milton,—y gwir feirdd;
Deued Williams, Pant-y-celyn;
Deuent oll â'u dôniau heirdd;
Plethent a chordeddent hefyd,
Eu galluoedd oll yn un,
I fynegi doniau'r nefoedd,
Roddwyd ar yr anwyl ddyn.

8 Deffro f'awen, deffro'n fuan,
Cân alarnad ar y llawr,
Am yr enwog, anwyl, anwyl
Ddyn, ar furiau Seion fawr:
Seraph tanllyd, goleu, dysclaer,
Yn ehedeg yn y nef,
Er pan gododd gras ef allan
'N weithiwr yn ei winllan ef.