"Josiah Harris?" ebe'r rheolwr yn feddylgar, "yr ydym wedi chwilio llawer am un yn dwyn yr enw hwnnw. Nid yw wedi bod yma ers tro, ac yntau cynt yn ofalus iawn o dalu'r rhent am y gist. Arhoswch funud; cawn weld."
Canodd gloch a daeth clerc i mewn. Rhoddodd y rheolwr gyfarwyddiadau iddo. Ymhen ychydig dychwelodd y clerc a dalen o bapur yn ei law.
Edrychodd y rheolwr i fyny oddi wrth y papur. "Yn ôl hwn, yr oedd Josiah Harris yn rhentu cist 148 gennym, ond nid oes dimai o'r rhent wedi ei thalu ers dros flwyddyn. Dyma ei enw wrth hwn, Josiah Harris."
Edrychodd Mr. Puw a Nansi ar y ddalen, a gwelsant ar unwaith mai llawysgrif Joseff Dafis oedd arni—yr un llawysgrif grynedig oedd ar y dyddlyfr.
"Mae'n debyg mai yr un oedd Joseff Dafis a Josiah Harris, ond mae'n ddrwg gennyf na allaf roddi caniatâd i chwi i agor y gist," ebe'r rheolwr.
"Mae'r awdurdod gennyf yn barod," atebai Mr. Puw yn dawel. "Cefais ef gan y llys bore heddiw."
Nid oedd dull y rheolwr wedi bod yn anghwrtais o gwbl, ond newidiodd ei dôn pan glywodd Mr. Puw yn siarad ag awdurdod y tu ôl iddo.
"Mae hynny'n beth gwahanol," meddai. "A gaf ei weled, os gwelwch yn dda?"
Tynnodd Mr. Puw yr awdurdod o'i boced ac estynnodd ef i'r boneddwr. Ar ôl ei archwilio'n fanwl trodd ef yn ôl.
"A ydyw yn foddhaol gennych?" gofynnai Mr. Puw. "Ydyw yn hollol felly. Mae croeso i chwi agor y bocs. Wrth gwrs gwnewch gytuno i'w agor ym mhresenoldeb un o swyddogion yr ariandy?"
"Rhaid i mi ofyn am allwedd i chwi," meddai Mr. Puw. "Nid yw yr allwedd a berthynai i Joseff Harris gennym."
Petrusodd y rheolwr am foment, ac yna, "Dilynwch fi," meddai.
