PENNOD II
WYNEB YN WYNEB
PEIDIWCH anghofio pwy sydd i ginio gyda chwi heddiw, atgoffai Nansi wrth y bwrdd brecwast bore trannoeth.
"Fe'i galwaf ar y teliffon pan gyrhaeddaf fy swyddfa," atebai Mr. Puw, "ond cofiwch, peidiwch disgwyl gormod oddi wrth yr ymweliad."
"Wna i ddim, 'nhad," chwarddai Nansi, "ond os clywaf air am ewyllys goll, bydd yn fwy na digon gennyf." "Beth ydych am wneud heddiw tra byddaf yn y swyddfa, Nansi?"
"Dim neilltuol iawn heddiw. Mae gennyf dipyn o waith siopio. Byddaf yn mynd i wersyll yr Urdd yn Awst. Rhaid i mi baratoi ar gyfer hynny. Pnawn, 'rwy'n mynd i barti un o enethod fy nosbarth."
"Felly, 'rydych yn rhy brysur i ddod i ginio efo mi?" "O, nhad, a chwithau yn gwybod fy mod bron marw eisiau i chwi fy ngwahôdd," ebe Nansi. "Yr wyf mor awyddus i wybod rhywbeth ynghylch yr ewyllys yna."
"Olreit, os bydd gennych amser, dowch i'r swyddfa erbyn hanner awr wedi hanner dydd. Efallai na fedr Mr. Walters ddyfod; ond os medr, fe geisiwn gael allan rywbeth ynglŷn â Joseff Dafis. Nid oes raid i mi ddweud wrthych am beidio dangos eich bod yn orawyddus."
Cewch chwi siarad y cwbl, nhad. Cadwaf innau fy nghlustiau yn agored."
"Byddaf yn eich disgwyl erbyn hanner awr wedi hanner dydd, ynteu."
Gwthiodd Mr. Puw ei gadair yn ôl ac edrychodd ar ei oriawr. "Rhaid i mi frysio neu byddaf yn hwyr yn y swyddfa."
Ar ôl i'w thad adael y tŷ gorffennodd Nansi Puw ei brecwast, ac yna aeth i'r gegin at Hannah, y forwyn, i
