Prawfddarllenwyd y dudalen hon
FFYNNON Y TYLWYTH TEG.
[Un o ganeuon Syr Lewis Morris, wedi ei throi i'r Gymraeg.]
RHWNG plygion bryniau Towi
Mae du a dwfn lyn,
Teyrnasu gylch ei lanau
Mae prudd-der oesol, syn.
Ac ar ei wyneb tawel,
Fel seren ar ael nos,
Ei siglo yn nghryd yr awel
A gâ y lili dlos.
Ond yn y fan mae'r llyn yn awr,
Medd traddodiadau'r wlad,
Mewn llecyn cudd, yn is i lawr
'Roedd ffynnon loew, fad.
Bwrlymai'i dyfroedd, nos a dydd,
Dan nawdd y Tylwyth Teg,
Ac yno'r bugail yrai'i braidd,
Ar lawer nawnddydd chweg.
Ond wedi drachtio'r gloew ddwr,
'Roedd pawb o fewn y tir
I ddodi'r "garreg" yn ei hol
Ar enau'r ffynnon glir.
Ar ymdaith at y ffynnon hon
Daeth marchog, oesau gynt,
Ar haf-ddydd brwd, mewn lludded mawr
Ar ol ei hirfaith hynt.
