-heibio iddo gan furmur dros y graian glân. Cyn myned i orphwys, cefais gipolwg ar y Wyddfa, a'r niwl gwyn fel gwddf—dorch am dani. O ardal ramantus!
Dranoeth yr oedd yn Sabboth—Sabboth mewn gwirionedd. Teimlwn fy mod yn nghysegr Anian. Aethum i gwr y coed yr ochr draw i'r afon, a daeth geiriau Wordsworth i fy meddwl:—
"There is a spirit in the woods.
* * * * * *
In this moment there is life and food
For future years."
Os teimlais gyffyrddiad y tragywyddol unrhyw awr ar fy oes, credaf i mi wneyd hyny yn y munydau y bum yn eistedd ar y maen mwsoglyd hwnw yn edrych, yn gwrando, ac yn ceisio yfed ysbrydoliaeth yr olygfa. Ger fy mron ymgodai y Wyddfa i'r uchelion, a niwl—fantell deneu ysgafn yn gorphwys ar ei hysgwydd. O'i chylch ymddyrchafai bryniau cadarnwedd a serth, fel i dalu gwarogaeth i'w mawrhydi. Ar y gwaelod ceid y gwair toreithiog yn ymdoni o flaen yr awelon. Teimlwn y gallaswn dreulio y dydd, a'r dyddiau, i freuddwydio ar ogoniant y fro. Dyma fan ddymunol i adgyweirio tanau y galon, ac i gynyrchu y "dymheredd fendigaid " y sonia y bardd am dano:—
"That blessed mood
In which the burden of the mystery,
In which the heavy and the weary weight
Of all this intelligible world
Is lightened: that serene and blessed mood
In which the affections gently lead us on—
Until, the breath of this corporeal frame,
And even the motion of our human blood
Almost suspended, we are laid asleep
In body, and become a living soul.
While with an eye made quiet by the power
Of harmony, and the deep power of joy,
We see into the life of things."
