Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Prif Feirdd Eifionydd.djvu/133

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

O law fy Nuw fe ddaw'n ddifêth
Fy mywyd a fy nerth;
Fy iechyd, synnwyr, a phob peth—
Fy moddion oll, a'u gwerth.

O law fy Nuw y daw, mi wn,
Bob cymorth heb nacau—
Holl drugareddau'r bywyd hwn
A'r gallu i'w mwynhau.

Gan hynny, digon, digon Duw!
Aed da a dyn lle'r êl;
Mi rof f'ymddiried yn fy Nuw
A deued fel y dêl.

Ym mhob cyfyngder, digon Duw!
Fy eisieu, Ef a'i gwêl:
Efe i farw, ac i fyw,
A fynnaf, doed a ddel.

—EBEN FARDD.

"Dysg i mi Dy ddeddfau."

DYSG im', Arglwydd, ffordd Dy ddeddfau,
Ynddi rhodiaf hyd yn angeu;
Gair D'orchymyn, pan ei dysgaf
A'm holl galon byth fe'i cadwaf.

Gwna imi rodio ffordd D' orchmynion,
Maent i mi'n hyfrydwch calon;
Gostwng f'enaid at Dy gyfraith,
Ac nid at gybydd—dra diffaith.

Oddi wrth wagedd tro fy llygaid;
Yn Dy ffyrdd bywhâ fy enaid;
O sicrhâ D' addewid imi,
I'th lân ofn yr wy'n ymroddi.

—NICANDER.