Tudalen:Prif Feirdd Eifionydd.djvu/18

Ow! Sian fach, bellach ni bydd
I ddoniau fawr ddywenydd;
Gruddfan, mae f'anian, wrth fod,
Ar abell, un awr hebod.

Y peswch marwol, pwysig,
Fu'n erlyn i'w derfyn dig;
Poethi ac oeri i gyd,
A'i blinodd, bob ail ennyd;
Chwys afiach, a chas ofid,
A'i grudd fach dan gryfach gwrid;
Pob arwyddion coelion caeth,
A welid o'i marwolaeth.
Llawer dengwaith, drymfaith dro,
Tra sylwn—tro'is i wylo.
Byr oedd hyd ei bywyd bach,
Oes fer—Ow! be sy fyrrach?

Goleu y rho'dd eglurhad,
Hoff a rhyfedd o'i phrofiad.
Daliodd o dan bob duloes,
Hyd ei olaf lymaf loes;
A'i gwaedd bur yn gu ddibaid,
I'r lan, ar ran yr enaid;
Cyflwynodd o'i bodd tra bu,
Ef i lwys ofal Iesu:
A dewis ymadawiad
Adre' i glir dir ei gwlad.

Gwlad rydd, a golud o ras,
Gwlad gyflawn o diriawn des;
Gwlad ddiangen, lawen lys,
Gwlad y gwir, a hir ei hoes.

Cael tragwyddol gydfoli,
Mewn eilfyd, hyfryd â hi,
A'n lle fry yn nhŷ fy Nhad,
Amen, yw fy nymuniad.