Gwobr Elusen.
Tlodion ŷnt deulu da Naf,
Llios o'i frodyr lleiaf:
A weinyddo un nodded,
I'r rhain, a ga orhoen gêd:
Yn y ne, dyle dilyth,
Mamon yn gyfeillion fyth.
Cânt ogoniant digynnen,
Teyrnas, gwych balas, uwch ben;
Yng ngwawl anfeidrawl nef wen;—coronau
Gemau a thlysau o waith elusen.
Y rhai yn awr a heuant—ei maesydd,
Dim eisiau ni welant;
Os i'r bedd ar ddiwedd ânt,
I fedi adgyfodant;
Myned i fyd y mwyniant,
Y'myd y nef medi wnant.
Y Cybydd.
Yn ei lian main, mynnai
Fyw'n foethwych, dan fynych fai:
Llidiodd wrth bob llwydaidd ddyn,
Yn ei ddrysau'n ddiresyn;
I ddwyn dim oedd yn ei dai,
Ni thyciai gair na thocyn:
Rhoi i'w gwn, ar ei giniaw,
Ond dal y trist ddyn tlawd draw.
Ymhyllai, dwrdiai bob dydd,
Cernodiai eu cornwydydd;
Dydd y farn gadarn, ar goedd,
Eithradwy y gweithredoedd,
Duw a rydd ei dir a'i waith,
A'i hen eiddo yn oddaith;
A bydd yr hen gybydd gau,
Yn eu canol yn cynnau;
Ei dda, am fyth, i ddim fydd,
Ond i'w enaid yn danwydd.
Nis gwnaed gwisg i'w enaid gau,
Na'i gorff llwm, ond gwaew'r fflamau.
