Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Prif Feirdd Eifionydd.djvu/88

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Pa olwg glaf! eu plu clyd,
Eu swp hoewblu mor 'spyblyd.

Adeg rhwymo yr anifeiliaid.

Dyma adeg rhaid mudo
Y praidd i rywfan dan do;
Oddiar fynydd i'r faenawr,
Cynnes loc yn is i lawr;
O hafotir i fetws,
Rhandir glyd yr hendre glws;
Aerwyo o'r oer awel
Y llo a'r fuwch yn llwyr fel
I gynnwys cymaint ag annai
O'n buaid oll yn eu beudai;
A'r march dihafarch hefyd
Yn glwm wrth ei resel glyd.

IV. Y GAEAF.


Y rhew

Gad anian i gadwyni
Yr Iâ mawr i'w rhwymo hi:
A'r Iâ ni arbeda'r byd,
Ei iasau arno esyd;
Ei efyn rwym afon rydd
Yn galed yn ei gilydd;
A'r dwr a lifai ar daen
Sy eilfydd i risialfaen;
Aber loew glws yn berl glân,
Y llyn hir fel llèn arian;
Maes yn llwm, ac ymson lli
Ystwyol yn distewi;
A'r awel fel yn rhewi,
Y tywydd hwn tawodd hi :
Pob annedd mewn pibonwy
O loew rew main, welir mwy;
A gleiniau rhew fel glân—wydr,
Bob gwedd fel rhyw bibau gwydr.
A gydiant wrth fargodion
O eirian bryd arian bron.