HAF.
Mae'r crwydryn heddiw'n hepian yn yr hesg,
A thrymder mwrn yn gorffwys ar bob twyn;
Mae llysiau'r maes gan syched hir yn llesg,
A'r dail fel clych au mudion ar bob llwyn;
Rhy boeth i droed yw meini'r heol fawr,
A saif y gwartheg yn y gors fwsoglyd;
Ceir yntau'r tarw tew a'i ben i lawr,
A'r clêr yn glwstwr gylch ei lygad dioglyd.
Arafodd hithau'r nant fel plentyn ffri
A flinodd wedi nwyf y chwarae maith;
Eithr tyner odiaeth yw ei deisyf hi
Am gawod fach i'w helpu ar ei thaith;
A mwynach heddiw i mi na chrwth a thelyn
Yw'r mwmian cysglyd yn yr eithin melyn.
Mae'r llwch fel haen o flawd ar ffordd y ddôl,
A'm gelyn heddiw yw'r modurwr balch
A edy'r perthi'n wynion ar ei ol,
A minnau'n gablwr bloesg mewn chwiff o galch;
Ond dacw'r awyr borffor yn trymhau,—
Dyna daranfollt uwch y fawnog draw;
A dyma fedydd hyfryd i'm iachau,
A'r coed a'r blodau'n chwerthin yn y giaw.
Ha! Wele'r enfys uwch yr heol wen,
